امتياز شب نيمهي شعبان
امتياز شب نيمهي شعبان
شب نيمهي شعبان كه شب ميلاد مولا و صاحبمان حضرت وليّ زمان امام حجهْْ بنالحسنالمهدي عجّلاللهتعاليفرجهالشّريف است، در ميان تمام شبهاي سال موقعيّت خاصّ و حسّاسي دارد كه از نظر اهل معرفت، بسيار مغتنم شمرده ميشود. يكي از اسرار آن شب، اين است كه يكصدوبيست و چهار هزار پيغمبر در آن شب به زيارت امام سيّدالشّهداء ميروند و اين هم واقعاً عجيب است و چه سرّي دارد كه انبيا براي تبريك ولادت امام حجّهْْ بنالحسن به سامرّا كه حرم مطهّر والدينش آنجاست، نميروند؛ يا چرا به مدينهي طيبّه و روضهي مطهّرهي رسولالله اعظم نميروند؟! چه پيوند خاصّي ميان امام سيّدالشّهدا و امام مهديّ منتظر هست كه انبيا براي تبريك ولادت به كربلا ميروند؟
نميدانيم، امّا احتمالاً ميگوييم شايد به كربلا ميروند كه بگويند: اي حسين عزيز! چشمت روشن كه منتقم آمد. تو كه روز عاشورا تنها مانده بودي و با سوز دل ميگفتي:
(هَلْ مِنْ ذابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسولِالله)؛
آيا كسي هست از حرم پيامبر دفاع كند و انتقام از اين ناكسان بگيرد؟ اينك آن منتقم آمد.
اَللّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَ مَوْلانا صاحِبِ الْزَّمانِ وَاَظْهِرْ بِهِ دينَكَ وَ اَحْيِ بِهِ سُنَّهَْْ نَبيِّكَ وَاجْعَلْنا مِنْ اَعوانِهِ وَ اَنْصارِهِ وَمِنَ الْمُنْتَظِرينَ لِظُهُورِهِ